Το Όνομα

Πολύτιμο και ευγενές, το «χρυσό» εκφράζει ιδανικά τόσο το χρώμα της ελιάς όσο και το χρόνο της συγκομιδής.
Από τη μια, το χαρακτηριστικό χρυσοπράσινο χρώμα, που μας ταξιδεύει απευθείας στα παιδικά μας χρόνια, και από την άλλη, η χρυσή στιγμή της ελιάς, η ώρα της συγκομιδής. Είναι ακριβώς εκείνη η στιγμή της ωρίμανσης που εγγυάται ότι ο καρπός θα αποδώσει τα μέγιστα σε γεύση, άρωμα και θρεπτικά συστατικά.

Στη συνέχεια, μια σειρά από χημικές αναλύσεις και οργανοληπτικές εξετάσεις από εξειδικευμένους επιστήμονες και έμπειρους δοκιμαστές επιβεβαιώνουν ότι οι καρποί που έδωσαν το ελαιόλαδο «Χρυσελιά» συλλέχθηκαν πράγματι τη «χρυσή στιγμή».

Το Σύμβολο

Η ιστορία του ελαιόδενδρου και ο ρόλος του στη μεσογειακή διατροφή χάνονται στα βάθη του χρόνου.

Τις πρώτες γραπτές πληροφορίες για την εκμετάλλευση της ελιάς μας δίνουν οι διάσημες πινακίδες της Γραμμικής Β,
τα πρώτα γραπτά μνημεία της ελληνικής γλώσσας, που ανακαλύφθηκαν στην Κνωσό, την Πύλο και τις Μυκήνες.
Η Γραμμική Β, η πρώτη γραφή της ελληνικής γλώσσας, χρησιμοποιήθηκε σε όλη τη διάρκεια της μυκηναϊκής περιόδου (17ος-13ος αι. π.Χ.).

Η αποκρυπτογράφηση των ιδεογραμμάτων αυτής της γραφής μας έδωσε πολύτιμες πληροφορίες για τη χρήση του ελαιόλαδου στην καθημερινή ζωή και τις θρησκευτικές τελετές, καθώς και το ρόλο του στο εμπόριο και τις βιοτεχνικές ασχολίες.

Το ιδεόγραμμα του ελαιόδενδρου το συναντάμε στις πινακίδες της Γραμμικής Α, αλλά ο σαφής διαχωρισμός μεταξύ του δέντρου, του ελαιόλαδου και του καρπού γίνεται για πρώτη φορά στις μυκηναϊκές πινακίδες της Γραμμικής Β.